Σωτήρης Σόρογκας

«…Τα Θαλάσσια ξύλα του Σόρογκα, ζωγραφισμένα με ευαισθησία, δίνουν προβάδισμα στην αισθητική τους τελείωση. Με επιμονή, σεμνότητα και αφοσίωση, στερέωσε και στερεώνει το ύφος της στοχαστικής του ζωγραφικής αντιστεκόμενος με πείσμα απέναντι στο Μηδέν και το Άπειρο. Προσπερνώντας την πνιγερή καθημερινότητα, επίμονα στρέφει το βλέμμα του στο χθες, τη σιωπή, την ακινησία, το σωρό από τις πέτρες, το σωρό των ερειπίων. Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι η ουσία της ζωής και να αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως ένα περιορισμένο όλο. Οι ερημότοποί του, σε αρκετά του έργα, άλλοτε συνδιαλέγονται με ένα αγριολούλουδο, αντανακλώντας την ελπίδα και την ευφροσύνη του για τη ζωή. Η μνήμη, που τον ενώνει με το παρελθόν και με τις αισθήσεις του, φωτίζει το παρόν. Ο ίδιος συνεχίζει να μας ξαφνιάζει με την ιδιότυπη νατουραλιστική απεικόνιση της φθοράς του ξύλου και την εξαιρετική ικανότητά του  στην καθαρότητα του σχεδίου. Τα έργα του αποπνέουν μια λεπτή αίσθηση μοναξιάς και συναισθηματικής θλίψης. Αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο τύπο συνθέσεων, με ένα απλό ανεπιτήδευτο ύφος, με έμφαση στην απόδοση της πλαστικότητας. Εκείνο που αποτελεί ιδιαίτερο γνώρισμα στο έργο του είναι η σταθερή κατάλευκη επιφάνεια που κυριαρχεί και στην πρόσφατη δουλειά του…».

Τάκης Μαυρωτάς
(απόσπασμα από το κείμενο του επιμελητή της έκθεσης)