«…«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόγνωση από το πάγωμα της φιλίας δύο ανδρών» λέει ο Μάραϊ με το στόμα του Χένρικ και το εννοεί. Δεν υπάρχει τίποτα πιο επώδυνο. Επειδή δύο άντρες που νοιώθουν να τους πλημμυρίζει αυτό το συναίσθημα της φιλίας, το ευγενέστερο, όπως λέει ο Πλάτων, αισθάνονται να δένονται μεταξύ τους με αισθήματα συμπόρευσης, συστράτευσης, συντροφικότητας, συναδελφοσύνης, και που χωρίς αυτά νοιώθουν επικίνδυνα μόνοι και αδύναμοι, επικίνδυνα ευάλωτοι, επικίνδυνα εκτεθειμένοι στον κίνδυνο.
Όλοι μας έχουμε ζήσει τέτοιες εμπειρίες αν μας έτυχε στη ζωή μας η μεγάλη τιμή να νοιώσουμε πραγματική φιλία. Και όχι μόνο οι άντρες. Και πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί όσοι απολαύσαμε αυτό το θείο συναίσθημα, το ευγενέστερο, το ακριβότερο, το απαλλαγμένο από κάθε τι το συμφεροντολογικό και σκόπιμο…»
Θανάσης Παπαγεωργίου
(από το βιβλίο)