Συμπόσιο για τον Ελευθέριο Βενιζέλο
Χαρτόδετο
Πρόκειται για τα πρακτικά του συμποσίου που διοργανώθηκε με την ευκαιρία της πεντηκοστής επετείου του θανάτου του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος οραματιζόταν και πραγματοποιούσε την ένταξη στο νεαρό κράτος προαιώνιων ελληνικών εδαφών με σφύζοντες από ζωή ελληνικούς πληθυσμούς, μετέγραφε στη νέα ελληνική γλώσσα τον υπέροχο ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία που ο Θουκυδίδης αποδίδει στον Περικλή. Αυτή η λεπτομέρεια δίδει, υποθέτω, το στίγμα του μεγαλύτερου, κατά γενική παραδοχή, πολιτικού της Νεότερης Ελλάδας. Το μέγα αυτό τέκνο της Κρήτης, του νησιού πού τ’ όνομά του είναι ταυτόσημο με την ελευθερία και τη Δημοκρατία, εκτοξεύθηκε από το ιστορικό Θέρισο και δέσποσε για δεκαετίες στην πολιτική ζωή της χώρας, γιατί στάθηκε αντάξιος των οραμάτων της Μεγάλης Ιδέας αλλά και των προσδοκιών εκσυγχρονισμού που είχε εκφράσει ο Σκληρός. Στην κορυφαία στιγμή της δράσης του πραγματώνει την Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών και ταυτόχρονα θέτει τα θεμέλια ενός σύγχρονου κράτους. (. . .)
