«Ελληνικά τυπογραφεία, με την έννοια των συγκροτημένων και σε λειτουργία τυπογραφικών μονάδων, όπως είχαν διαμορφωθεί στους περίπου τέσσερις αιώνες που είχαν μεσολαβήσει από την εμφάνιση της τυπογραφίας στην Ευρώπη, δεν είχαν υπάρξει στον ελλαδικό χώρο, πριν από τις αρχές του 19ου αιώνα. Με τη διατύπωση «ελλαδικός χώρος» εννοούμε, για τις ανάγκες αυτού του κειμένου, τον εδαφικό χώρο που αποτελεί σήμερα την ελληνική επικράτεια και ο οποίος, για την περίοδο που μας ενδιαφέρει, βρισκόταν υπό ξένη κυριαρχία, στο μεγαλύτερο μέρος του οθωμανική. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου η τυπογραφία αναπτύχθηκε και διαδόθηκε με σχετικά μεγάλη ταχύτητα και όπου τυπογραφικές επιχειρήσεις μικρότερου ή μεγαλύτερου μεγέθους δημιουργήθηκαν και ανέπτυξαν σημαντική δραστηριότητα σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, το «τυπογραφείο» ως βιοτεχνική επιχείρηση και δραστηριότητα, δεν έκανε την εμφάνισή του στον ελλαδικό χώρο, μέχρι, ουσιαστικά, τις αρχές του 19ου αιώνα…».
(από την εισαγωγή του βιβλίου)