Vanitas

Η έκθεση θέτει το πιο σημαντικό για τη δημιουργία νοήματος και συνείδησης υπαρξιακό ερώτημα της ζωής με σύγχρονους εικαστικούς και πολιτισμικούς όρους. Περισσότερα από εξήντα έργα μας καλούν να αναστοχαστούμε πάνω στο κατεξοχήν υπαρξιακό ζήτημα, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει ιδιαιτέρως δημοφιλές στη σύγχρονη τέχνη. Στα έργα της έκθεσης, συμβολικά στοιχεία συνδυάζονται με τις εικαστικές αξίες, το δραματικό και μακάβριο περιεχόμενο με το χιούμορ, η σκληρότητα με την ευαισθησία, η σκοτεινή δραματική ατμόσφαιρα με μια περισσότερο φωτεινή, ποπ αντίληψη και εικονογραφία, η κριτική ματιά με την ανατρεπτική διάθεση και τις αναφορές στην ιστορία της τέχνης και στη σύγχρονη πραγματικότητα. Οι εικαστικές συνθέσεις είναι ανοιχτές σε πολλαπλές ερμηνείες και αναγνώσεις και εξαιρετικά ποικίλες ως προς το ύφος, την τεχνοτροπία και τη διαφορετική αισθητική που προκρίνουν.

Η νεκροκεφαλή δεν εντοπίζεται μόνο στην ευρωπαϊκή τέχνη αλλά και στην τέχνη διάφορων πολιτισμών, ως εικονοποίηση του κύκλου της ζωής και του θανάτου, του πρόσκαιρου των επίγειων ηδονών και απολαύσεων, της μελαγχολίας και της μετάνοιας, του αρχέγονου φόβου μιας αναπόδραστης μοίρας και μιας επερχόμενης τελικής κρίσης. Άλλοτε πάλι, η νεκροκεφαλή έρχεται να οπτικοποιήσει την ισχύ και την επιβολή, τη βία και τον τρόμο, αλλά και την κατάδυση και την περιπλάνηση σε σκοτεινές και αχαρτογράφητες περιοχές του άγνωστου και του μεταφυσικού. Ταυτόχρονα, στον σύγχρονο κόσμο, αναδύεται και επιβάλλεται ως ισχυρό οπτικό σύμβολο, αποφορτισμένο και αποκαθαρμένο, τις περισσότερες φορές, από τις αλληγορικές  προεκτάσεις, τις ηθικές νοηματοδοτήσεις, τις θρησκευτικές παραμέτρους και τη συναισθηματική του δύναμη – ελκυστική, επιδραστική και ανώδυνη εικόνα που εμφανίζεται από τον κόσμο της μόδας, της διακόσμησης και της διαφήμισης μέχρι την ποπ και την κουλτούρα των νέων.

(πηγή: MOMUS)