«Από πολλές απόψεις, το θέμα των βενετο-βυζαντινών αλληλεπιδράσεων στη ζωγραφική από τη μια συναρπάζει ως αντικείμενο έρευνας και από την άλλη δίνει δημιουργικά εναύσματα στην ιστορία της τέχνης, ήδη από την εποχή των πρωτοπόρων ερευνητών της στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Κάθε απόπειρα καθορισμού της αλληλεπίδρασης των καλλιτεχνικών παραδόσεων της Βενετίας και του Βυζαντίου από τα τέλη του 13ου έως τα μέσα του 15ου αιώνα θέτει ως προϋπόθεση την εξέταση έργων τέχνης, των οποίων η μορφολογία δεν μπορεί να προσδιοριστεί σύμφωνα με τις αρχές της υφολογικής ταξινόμησης, ότι δηλ. ανήκει στη μία ή στην άλλη παράδοση, επειδή στα έργα αυτά συνδυάζονται συχνά στοιχεία που θεωρείται συνήθως ότι ανήκουν σε ομοιογενή, διακριτά και αλληλο-αποκλειόμενα σύνολα καλλιτεχνικών μορφών…».
(από το βιβλίο)