Το φθινόπωρο του 927 η Κωνσταντινούπολη ήταν έτοιμη να γιορτάσει ένα μεγάλο γεγονός. Η αυτοκρατορική οικογένεια των Λακαπηνών επρόκειτο να συγγενέψει με το βασιλικό οίκο της Βουλγαρίας. Η εγγονή του αυτοκράτορα Ρωμανού Α’, Μαρία, και ο Πέτρος, γιος του νεκρού πια Συμεών της Βουλγαρίας, θα ενώνονταν με τα δεσμά του γάμου.
Στις 8 Οκτωβρίου μια λαμπρή πομπή ξεκίνησε από το παλάτι. Ο πατριάρχης Στέφανος Β’, ο πρωτοβεστιάριος Θεοφάνης και σύσσωμη η σύγκλητος οδηγούσαν τη νεαρή πριγκίπισσα στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Πηγής για την τελετή. Ο αυτοκράτορας, με την απόφασή του να επιλέξει συμβολικά αυτή την εκκλησία, που τρία χρόνια πριν ο Συμεών είχε παραδώσει στις φλόγες, υπενθύμιζε στους Βουλγάρους την ασέβεια του πεταμένου βασιλιά τους, ενώ παράλληλα υποσχόταν στους Βυζαντινούς ότι όσα θα εκτυλίσσονταν εκεί τους εξασφάλιζαν από παρόμοιες μελλοντικές καταστροφές. Οι όροι της ειρήνης είχαν συμφωνηθεί νωρίτερα και οι βούλγαροι διαπραγματευτές μόλις είχαν αντικρίσει τη νύφη, γοητευμένοι από την ομορφιά της, είχαν ειδοποιήσει το βασιλιά τους να σπεύσει στην Κωνσταντινούπολη. […] (Από την έκδοση)