Ο Σπύρος Πετρουλάκης, στο μυθιστόρημά του Το ναυάγιο (Αθήνα: Εκδόσεις Μίνωας, 2021), με φόντο το συγκεκριμένο γεγονός και μέσα από τη δική του ιστορία, φωτίζει τα πραγματικά γεγονότα και παραθέτει εξακριβωμένες ιστοριογραφικά πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες που επικράτησαν τη νύχτα του ναυαγίου, αλλά και τα επακόλουθα. Μοιράστηκε μαζί μας λίγα λόγια για το δικό του ταξίδι κατά τη συγγραφή του βιβλίου, και τον ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτό. Είναι συγκινητικό που οι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι μια γυναίκα και ένα παιδί… Ας μάθουμε γιατί…
«Ξεκινώντας με την ιδέα ότι θα έγραφα ιστορία για το ναυάγιο του πλοίου Ηράκλειον στη Φαλκονέρα, ήξερα ότι θα έκανα μια βουτιά σε πολύ βαθιά νερά, στο σημείο εκείνο όπου ένας μεγάλος σταυρός είναι χαραγμένος επάνω στο σκούρο νερό. Έτσι το φαντάζομαι. Είναι λες και ο Θεός ο ίδιος τράβηξε δυο σπαθιές στο κορμί της Κρήτης και το αίμα έγινε ένα με το νερό, ο πόνος συνενώθηκε για πάντα με τον φόβο, και το Μυρτώο Πέλαγος έγινε ένα θλιβερό σημείο αναφοράς.
»Κάθε χρόνο, καθώς πλησιάζουμε στις 8 Δεκεμβρίου, πάντα η σκέψη μου ταξιδεύει στην παγωμένη θάλασσα της Φαλκονέρας. Από μικρό κοπελάκι νιώθω την ίδια ανατριχίλα. Πέρασαν χρόνια πολλά από τη μέρα που έμαθα για εκείνο το φρικτό ναυάγιο του πλοίου Ηράκλειον, και θαρρώ στοιχειώνει ακόμα τη σκέψη μου κάθε που θα περάσω από εκεί.
»Όταν έγραφα το μυθιστόρημά μου Το ναυάγιο χώθηκα μέσα στο πλοίο στο στερνό του ταξίδι κι έγινα παρατηρητής. Μια πνίγηκα στα κρύα νερά, μια ένιωσα τυχερός που κάποιες φορές σώθηκα. Ριπές τα κύματα γάζωναν και το δικό μου κορμί και γαντζωνόμουν όπου έβρισκα για να σωθώ. Προσπάθησα να μπω στη θέση των ανθρώπων που έζησαν αγωνία και φρίκη, και πάλεψαν για τη ζωή τους.
»Τέλος, έγινα διασώστης για να προλάβω όσους μπορούσα. Μετά από τη συλλογή στοιχείων (πληροφορίες, μαρτυρίες, συνεντεύξεις), γνωρίζω πια ότι τόσο οι γυναίκες όσο και τα παιδιά που πρόλαβαν να απεγκλωβιστούν από τις καμπίνες πάλεψαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους για να γλιτώσουν από τη μανία της θάλασσας. Καμιά γυναίκα και κανένα παιδί δεν επέζησε από την καταστροφή. Μέσα μου πλημύρισε η αδικία. Πάλευαν τα «γιατί» σε εύκολες απαντήσεις. Έτσι αποφάσισα, ως φόρο τιμής σε όσες γυναίκες και παιδιά πάλεψαν μα δεν τα κατάφεραν, να διασώσω στο μυθιστόρημά μου μια γυναίκα κι ένα παιδί για να μας πουν την ιστορία από τη δική τους σκοπιά.»
Σπύρος Πετρουλάκης
Ακολουθούν φωτογραφίες από πρωτοσέλιδα και άρθρα εφημερίδων και περιοδικών που κάλυψαν το γεγονός.
Πηγές:
Σπύρος Πετρουλάκης, Το ναυάγιο. Αθήνα: Εκδόσεις Μίνωας, 2021
Αυγή, 9.12.1966
Το Βήμα, 9.12.1966
Έθνος, 8.12.1966, 9.12.1966, 14.12.1966
Καθημερινή, 9.12.1966
Τα Νέα, 9.12.1966
Σμύρνα, τ.17
Το Σπίτι του Παιδιού, τ. 408
Μαρία Αρβανιτάκη – Παναγιώτης Τουρλής
Βιβλιοθήκη ΜΙΕΤ-ΕΛΙΑ
