Η Όπυ Σαρπάκη-Ζούνη (1941-2008) γεννήθηκε στο Κάιρο με καταγωγή από την Κρήτη, από τον παππού της. Σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήρι Zorian (1959-1962), κεραμική στο Αμερικανικό Κολλέγιο (1960-1962) και φωτογραφία (1959-1960) και πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση στη γκαλερί Nile του Καΐρου (1962). Το 1963 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου συνέχισε τις σπουδές της στην Α.Σ.Κ.Τ., αρχικά στη ζωγραφική (1963-1968), με δάσκαλο το Γιάννη Μόραλη, και την κεραμική (1963-1965) και αργότερα στη σκηνογραφία-διακόσμηση (1967-1969). Πραγματοποίησε περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε περισσότερες από 450 ομαδικές εκθέσεις (μεταξύ των οποίων οι Biennale της Αλεξάνδρειας, 1970, του Σάο Πάολο, 1977, της Λιουμπλιάνα, 1979-1987, του Fedrikstad, 1980-1999, του Μπάντεν-Μπάντεν, 1983, της Κρακοβίας, 1986-1997, του Βελιγραδίου, 1994-1996, κ.ά.). Ανάμεσα στις τιμητικές εκδηλώσεις για το έργο της, ξεχώρισε η διπλή ατομική της έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στην “Αίθουσα Τέχνης Αθηνών”, τον Νοέμβριο του 1992, μαζί με στρογγυλό τραπέζι για το έργο της με τη συμμετοχή των Ελένης Αρβελέρ, Rene Berger, Μπίας Παπαδοπούλου και Αθηνάς Σχινά, καθώς και η αναδρομική έκθεση στη νέα πτέρυγα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, τον Νοέμβριο του 2006, με επιμελητή τον Γιάννη Μπόλη. Καταξιωμένη καλλιτέχνης στον χώρο της γεωμετρικής αφαίρεσης, προσέδωσε στο έργο της ένα προσωπικό ιδίωμα χρώματος, φαντασίας και φωτεινότητας.
