Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Μπορεί ο τρόπος που σκεπτόταν και δρούσε ο Ιωάννης Καποδίστριας ως Κυβερνήτης της Ελλάδος, ότι όλα σχεδόν έπρεπε να γίνουν από την αρχή ακολουθώντας μια αυστηρά ιεραρχημένη πορεία που άμεσα θα ελεγχόταν από αυτόν, να φαίνεται σήμερα σε μας, που έχουμε τη μεταγενέστερη γνώση, ρεαλιστικός, σε μερικούς ακόμη και ορθός, ιδιαίτερα αν δούμε πώς χειρίστηκαν τα μικρά ή τα μείζονα ζητήματα όσοι διοίκησαν τη χώρα στη συνέχεια. Αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε ότι, στα καποδιστριακά χρόνια, ναι μεν σταδιακά είχε λήξει ο ένοπλος αγώνας, όμως το επαναστατικό πνεύμα και οι προσδοκίες που αυτό δημιούργησε ήταν ακόμη έντονες, όσο ανεδαφικές κι αν ήσαν κάποιες από αυτές. Όσοι αντιπολιτεύτηκαν τον Κυβερνήτη δεν ήταν μόνον εκμεταλλευτές του απλού λαού και όργανα του ξένου παράγοντα, όπως αυτός και οι οπαδοί του τόνιζαν, αλλά πολλοί από αυτούς είχαν οραματιστεί μια άλλη μετεπαναστατική κοινωνία, φιλελεύθερη, στο σχεδιασμό της οποίας ήλπιζαν ότι θα συμμετείχαν ενεργά.
Η παρακμή του μεσαιωνικού ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία του εξισλαμισμού
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Το έργο του Σπύρου Βρυώνη περιγράφει νηφάλια τη διαδικασία του εξισλαμισμού και παράλληλα δείχνει πώς ο βυζαντινός πολυεθνικός πολιτισμός κατάφερε με τη σειρά του να επιδράσει στον τουρκικό, ώστε να γεννηθεί ένας καινούριος: ο λαϊκός πολιτισμός της Μικράς Ασίας.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Στον τόμο παρουσιάζονται βίαιες μορφές συλλογικής διασκέδασης όπως εδραιώθηκαν στην ανατολική και δυτική Μεσόγειο. Αναδεικνύεται η πολιτική τους διάσταση ως τρόπος συνδιαλλαγής της εξουσίας και ενός πλήθους που όλο και περισσότερο απείχε από την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική ζωή. Μέσα από πληθώρα αποσπασμάτων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων αναφαίνεται η αυξανόμενη ανάγκη για περισσότερες και πιο εξεζητημένες πολυαίμακτες παραστάσεις, ενώ ταυτόχρονα αντηχούσε οργίλη η κριτική εναντίον τους από εθνικούς και χριστιανούς διανοούμενους της εποχής.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
«Το προσωπικό κίνητρο για τη μελέτη της Ερμούπολης ενισχύθηκε από τη γοητεία που είχε η δημιουργία μιας πόλης εκ του μηδενός μέσα στο καμίνι της Ελληνικής Επανάστασης και η πράγματι εντυπωσιακή ανάπτυξή της: αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του ελληνικού κράτους τον 19ο αιώνα και συγχρόνως σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο του διεθνούς εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η εμβέλεια του οποίου ήταν αισθητή στις δύο πλευρές του Αιγαίου και γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ινστιτούτο Μελέτης της Τοπικής Ιστορίας και της Ιστορίας των Επιχειρήσεων (Ι.Μ.Τ.Ι.Ι.Ε.)
Μέσα από τις 360 σελίδες των δύο συλλεκτικών τόμων αφιερωμένων στην ιστορία των πορνείων των Βούρλων της Δραπετσώνας και το πλούσιο τετράχρωμο εικαστικό τους υλικό αναδεικνύεται -για πρώτη φορά- μια τόσο αναλυτική, διεξοδική και πλήρως τεκμηριωμένη ιστορία των πορνείων των Βούρλων της Δραπετσώνας, καλύπτοντας την περίοδο του 19ου και 20ού αιώνα ως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Οι ελληνικές αρχαιότητες αποτέλεσαν αντικείμενο παθιασμένης αναζήτησης από ευρωπαίους θαυμαστές και μελετητές του ελληνικού πολιτισμού, συλλέκτες αλλά και κυνηγούς της τύχης και του κέρδους. Ο αποκαλούμενος «πυρετός των μαρμάρων» ήταν μια παγκόσμια έξαψη που την πυροδότησαν τα μεγάλα πνευματικά κινήματα, τα οποία ταυτόχρονα επέδρασαν και στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η Ελληνική Επανάσταση τροφοδοτήθηκε από το διεθνές αυτό ενδιαφέρον, ενδεχομένως το αναζωπύρωσε, και η ίδια βέβαια το βίωσε σε όλη του την ένταση, καθώς στη διάρκειά της η αναζήτηση συνεχίστηκε με τους ρυθμούς και τους τρόπους που επέβαλλαν οι νέες συνθήκες. Από την πλευρά των Ελλήνων, η μέριμνα για τις αρχαιότητες υπήρξε κατ’ αρχάς ιδεολογική διακήρυξη, ευθέως συναπτόμενη με την επίκληση της αρχαιότητας, η οποία αποτέλεσε μοχλό της ελληνικής εθνικής αυτοσυνειδησίας και κινητήρια δύναμη της εξέγερσης. Στη συνέχεια μετασχηματίσθηκε σταδιακά σε τομέα του γραφειοκρατικού μηχανισμού που άρχισε να οικοδομείται στα χρόνια της Επανάστασης στο πλαίσιο της θεσμικής συγκρότησης του ελληνικού εθνικού κράτους.
MOMus – Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης
Επικεφαλής φωτογραφικού στούντιο στη Γενεύη ο Φρεντ Μπουασονά (1858-1946) βρισκόταν στο απώγειο της καριέρας του ως φωτογράφος πορτρέτων, όταν ένα ταξίδι του στην Ελλάδα το 1903 του άλλαξε τη ζωή. Από τότε διέσχισε τη Μεσόγειο ερευνώντας το φως, στα χνάρια ομηρικών και βιβλικών τόπων. Οι συναντήσεις του, από Έλληνες χωρικούς μέχρι τον βασιλιά της Αιγύπτου, συγγραφείς και λογίους, τον παρακινούν να δει μέσα στα τοπία μια κοινή ιστορία πολιτισμών που διαδέχονται ο ένας τον άλλο ξεκινώντας από τους Φοίνικες. Μεταξύ ονείρου και επιστημονικής έρευνας ο Μπουασονά διευρύνει τα όρια της φωτογραφίας: τα όρια του κάδρου, της ακινησίας της, της σχέσης της με το πραγματικό και τον χρόνο. Ένα εξαιρετικό έργο που η Estelle Sohier, ιστορικός και γεωγράφος, μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε.
Άρτος Ζωής
«…Η ελευθερία του χριστιανού, κατά τον Λούθηρο, δεν είναι άλλη από την πίστη του. Η πίστη δεν είναι απλώς η πηγή της ελευθερίας, αλλά ταυτίζεται με την ελευθερία. Πώς αυτό; Η πίστη στον Χριστό, η πίστη του Ευαγγελίου, απαλλάσσει από την υποχρέωση των έργων, δηλαδή απαλλάσσει από την τήρηση εντολών και νόμων, άρα απελευθερώνει. Η πίστη είναι η εκπλήρωση όλων των εντολών…».