«Γης περίοδος πάσης». Συνοπτική ιστορία της χαρτογραφίας

Από τον αρχαιότερο γνωστό χάρτη του κόσμου, που βρέθηκε στο Νούτζι της Βαβυλώνας (550-500 π.Χ.), την ορειχάλκινη πλάκα του Αναξίμανδρου και τη Γεωγραφία του Πτολεμαίου ώς τη διαίρεση της Γής σε κλιματολογικές ζώνες από τους Άραβες, και από τους πορτολάνους του Μεσαίωνα ώς τους δορυφόρους του 20ού αιώνα: η γοητευτική περιπέτεια της χαρτογραφίας, καρπός της ασίγαστης περιέργειας των ανθρώπων να γνωρίσουν τον πλανήτη και το σύμπαν.
Ο Βίκτωρ Θ. Μελάς (1924), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΙΕΤ από το 1992, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1941-1946), με μεταπτυχιακές σπουδές στη Χαϊδελβέργη (1950-1951). Δικηγόρησε στην Αθήνα (1948-1998) με ειδίκευση στο δίκαιο των εταιρειών και της πνευματικής ιδιοκτησίας. Έχει γράψει διάφορες νομικές μελέτες και συνεργάστηκε με ελληνικά και ξένα νομικά επιστημονικά σωματεία και περιοδικά. Από το 1945 άρχισε να συλλέγει χάρτες του ελληνικού χώρου, του 16ου και 17ου αιώνα, δημιουργώντας αξιόλογη συλλογή, την οποία το ζεύγος Μελά δώρισε στο ΜΙΕΤ το 2002. Έχει επίσης συγγράψει μελέτες γύρω από χαρτογραφικά θέματα. Επί πολλά έτη έχει αναπτύξει δραστηριότητα στο χώρο τόσο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως Πρόεδρος του Οργανισμού Παιδικών Βιβλιοθηκών, όσο και της προσχολικής αγωγής, ως Πρόεδρος του Ιδρύματος Βασιλείου Γ. Μελά από το 1981.