Αναδημοσίευση 15 μελετών του συγγραφέως για την μεταβυζαντινή ζωγραφική σε βελτιωμένη έκδοση με εμπλουτισμό του εικαστικού αποδεικτικού υλικού και παράθεση πινάκων σύμφωνα προς την χρονολόγηση των έργων. Η ανάπτυξη των σπουδών της μεταβυζαντινής τέχνης μεταπολεμικά στάθηκε αρκετά μονόπλευρη, τοποθετήθηκε δηλαδή στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος η Κρητική Σχολή ζωγραφικής, αφού μάλιστα το αρχειακό υλικό της Βενετίας μέσα από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και η εν γένει ανάπτυξη των σπουδών γύρω από την Κρητική Αναγέννηση ήλθε να ανατρέψει τις έως τότε γνώσεις για την ζωγραφική αυτή. Επίκεντρο λοιπόν και του βιβλίου αυτού αποτελεί η Κρητική Σχολή, αλλά σε διαπλοκή με ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο Ελληνισμό, λατινοκρατούμενο ή τουρκοκρατούμενο ή της Διασποράς, προκειμένου να διευρυνθεί το οπτικό πεδίο του ερευνητή.
“Αποφασίζοντας την αναδημοσίευση μελετών μιας εικοσαετίας, γνώριζα τον πιθανό κίνδυνο: ό,τι στον καιρό του ήταν πιθανόν πρωτότυπο, ίσως ηχεί σήμερα ως κοινός τόπος – σωστότερα, θα έπρεπε να ηχεί έτσι! Ωστόσο μια ιδιόμορφη κατάσταση, που κρατάει παραπάνω από σαράντα χρόνια στους κύκλους των ομοτέχνων μου, οδήγησε σε δύο φαινόμενα που κυριαρχούν ως τώρα: να καταδικάζονται οι «αντιφρονούντες» σε λήθη δια της σιωπής (damnatio memoriae) και ν’ απουσιάζει ο ουσιαστικός διάλογος. Αυτή η αγκύλωση αναπόφευκτα αντικαθρεπτίζεται και στις σελίδες αυτού του βιβλίου, αλλά ως προς το που θα πρέπει ν’ αναζητηθούν οι ευθύνες η μόνη απάντηση είναι: τα κείμενα κείνται εις μαρτύριον! (. . .)” (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ)