«Με ιδιαίτερη συγκίνηση διάβασα τούτα τα διηγήματα της συναδέλφου και φίλης Τούλας Σουβαλιώτη-Μπούτου, τα οποία περιγράφουν με μοναδικό τρόπο, το “ανθρώπινο” χρονικό μιας μεταμόσχευσης. Την αγωνία του υποψηφίου λήπτη που βλέπει το τέλος να πλησιάζει και εύχεται να βρεθεί και για αυτόν το σωτήριο μόσχευμα, τον πόνο αλλά και την ανακούφιση της οικογένειάς του εκλιπόντος δότη, που βλέπει τη ζωή να αναβλύζει ξανά μέσα από ένα τραγικό γεγονός, την ελπίδα του μεταμοσχευμένου που πήρε το πολυπόθητο “δώρο ζωής” και μπορεί να ονειρεύεται ξανά και την παντοτινή ευγνωμοσύνη προς τον δότη του, αλλά και το μεγαλείο της δωρεάς οργάνων το οποίο δεν γνωρίζει σύνορα, υπερβαίνει το θάνατο και εξυψώνει το σθένος και τη μεγαλοψυχία που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του…».
(από τον πρόλογο του βιβλίου)