«…Η παρούσα μελέτη έχει λοιπόν επίσης ως αντικείμενο τη γυναίκα ως πολιτικό και οικονομικό παράγοντα στη βυζαντινή κοινωνία. Η μέθοδος προσέγγισης που αυτήν τη φορά επιλέχθηκε, ήταν η καταγραφή των τίτλων που η γυναίκα έφερε και των λειτουργιών που ασκούσε, με στόχο να καταδειχθούν -όσο αυτό είναι δυνατόν- η θέση και οι δυνατότητές της, όπως αυτές αναπροσαρμόσθηκαν στο πέρασμα των αιώνων και με τις μεταβολές των κοινωνικών δομών. Για να είναι διακριτική αυτή ακριβώς η εξέλιξη, κρίθηκε σκόπιμο να μην τεθούν περιορισμοί χρονικοί ή τοπικοί στη συγκέντρωση του υλικού, εκτός από αυτούς που οι ίδιες οι πηγές επιβάλλουν. Έτσι, για παράδειγμα, η μελέτη των εκκλησιαστικών και μοναστικών τίτλων και διακονιών δίνει ιδιαίτερο βάρος στην ύστερη βυζαντινή εποχή, καθώς η κύρια πηγή μας, τα Κτητορικά Τυπικά που έχουν διασωθεί, είναι προϊόντα αυτής ακριβώς της εποχής. Η έρευνα όμως γενικά κινήθηκε μεταξύ του 4ου και 15ου αιώνα και συμπεριέλαβε μαρτυρίες από την ελληνόφωνη Βαλκανική και Ανατολή και από τη Βυζαντινή Αίγυπτο….».
(από τον πρόλογο του βιβλίου)