«…Ο Παναγιώτης Αραβαντινός είναι λαμπρό παράδειγμα τοπικού ιστοριογράφου: ασχολείται με τα πράγματα μιας συγκεκριμένης ελληνικής περιοχής, έχοντας συνάμα συνείδηση της χαρακτηριστικής πολυφωνίας του ελληνισμού. Έτσι εδούλευαν οι αναρίθμητοι Έλληνες τοπικοί ιστοριογράφοι, γνωρίζοντας ότι με την κάθε τους εργασία έφερναν ένα ψηφί απαραίτητο για να απαρτισθεί το μεγάλο ψηφιδωτό που συνθέτει τον ελληνισμό, όπου σμίγουν, αξεχώριστα, τα πολλά μέσα στο ένα…».
Κ.Θ. Δημαράς

(από την εισαγωγή του βιβλίου)